Lista badań po poronieniu:
Większość lekarzy po pierwszym poronieniu, nie zaleca jeszcze żadnych badań. Niektórzy zalecają tylko podstawowe. Inni, twierdzą, że już po pierwszym poronieniu warto zrobić szereg różnych badań, jednak takich lekarzy jest chyba niewielu. Taka niechęć do wykonywania wielu badań bierze się stąd, że często pierwsze poronienie uznawane jest za „przypadek”, „tak się czasem zdarza”. Owszem, jest w tym trochę racji… Może się tak zdarzyć, że jest to rzeczywiście przypadek. Czasem zwyczajnie dochodzi do nieprawidłowych podziałów komórkowych, które doprowadzają do zaburzeń genetycznych uniemożliwiających dalszy rozwój zarodka. Na to nie mamy, niestety żadnego wpływu. Jednak czasem takie pierwsze poronienie jest już początkiem poronień nawykowych (wg niektórych lekarzy już dwukrotne uznawane jest za „nawykowe”, wg innych trzykrotne), jednak o tym się niestety nie przekonamy dopóki sytuacja się nie powtórzy.
Jest wiele schorzeń, które predysponują do występowania poronień nawykowych. Oznacza to, że przy niektórych jednostkach chorobowych jest zdecydowanie większe ryzyko wystąpienia poronienia. Aby zapobiec kolejnej stracie w przyszłości warto zrobić badania, które pomogą ustalić czy nie ma czynników zagrażających ewentualnej kolejnej ciąży. A co za tym idzie – możliwości przyszłego leczenia przed ciążą, a także w trakcie jej trwania.
1. Jednym z pierwszych badań jakie często jest wykonywane jest badanie histo-patologiczne. Jest ono najczęściej wykonywane przez szpital, w którym doszło do poronienia, lub (częściej) wykonywano zabieg łyżeczkowania jamy macicy.
To badanie niekiedy niewiele wnosi do dalszej diagnostyki, dlaczego doszło do poronienia. Często wynik określa jedynie, że w pobranych tkankach wykazano obecność tkanek płodu, bądź fragmentów doczesnej. Niekiedy informuje, że był stan zapalny, jednak czynników, które mogą ten stan zapalny wywołać jest wiele. Dlatego samo to badanie, często nie pomaga w określeniu dokładnej przyczyny straty.
2. Niedługo po poronieniu warto także zrobić badania w kierunku immunologii. Czas wykonania badania jest bardzo istotny, ponieważ niektóre przeciwciała wykrywane są jedynie w ciąży lub niedługo po poronieniu. Później może dojść do wyciszenia reakcji autoimmunologicznej. Choć czasem zdarza się, że po prostu spada im miano, ale nadal są wykrywane. Jednak dla większej pewności ewentualnego wykrycia, powinno się takie badanie zrobić do ok 6 tyg. po poronieniu, najlepiej jak najwcześniej.
Należą do nich :
* Badania w kierunku zespołu antyfosfolipidowego – przeciwciała antykardiolipidowe – IgG, IgM
* Antykoagulant tocznia
* Przeciwciała przeciwjądrowe ANA
* Przeciwciała przeciwko antygenom łożyska
Warto również wykonać badanie przeciwciał, które mogą powodować choroby tarczycy
* przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej (anty-TPO)
* przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie (anty-TG)
3. Kolejnym badaniem, które można wykonać na tym etapie, jest badanie genetyczne tkanek płodu. Można je także wykonać później, jeżeli były zachowane tzw. kostki parafinowe, czyli materiał archiwalny tkanek. Takie badanie już pozwala określić czy poronienie było sprawą „przypadku” – ponieważ doszło do nieprawidłowego podziału komórkowego, czy zarodek/płód był genetycznie prawidłowy– czyli przyczyny należy szukać gdzie indziej.
4. Na tym etapie warto także zrobić badania w kierunku chorób infekcyjnych, które mogą spowodować poronienie.
Do tych badań należą m.in. :
* Toxoplazmoza (IgG, IgM) – dla tego etapu najważniejsze jest badanie IgM, które świadczyłoby o świeżym zakażeniu, które mogło doprowadzić do poronienia
* Cytomegalia (IgG, IgM) – również istotne jest IgM
* Różyczka (IgG, IgM) – jest to szczególnie ważne, jeżeli nie było wykonywane w przeszłości szczepienie przeciwko różyczce
* Chlamydioza (Chlamydophila trachomatis) – można również wykonać badanie przeciwciał (IgG, IgM), jednak lepiej wykonać wymaz z kanału szyjki macicy.
Kolejne badanie powinny być wykonywane w po dłuższej przerwie od poronienia. Wynika to z faktu iż organizm po poronieniu/zabiegu powinien się zregenerować zanim wykonamy poniższe badania.
5. Badania hormonalne (endokrynologiczne), które najlepiej wykonać po ok trzech miesiącach od poronienia :
* Badania hormonów płciowych, odpowiadające za regularność i prawidłowość cyklu (FSH, LH, Progesteron, Estogeny, Prolaktyna)
* Badanie hormonalne tarczycy (TSH, fT3, fT4
6. Badanie w kierunku wykrycia wad anatomicznych w budowie narządu rodnego.
* USG – ultrasonografia narządu rodnego – metoda nieinwazyjna, jednak nie zawsze pozwala wykryć wszystkie wady – nie każde są widoczne w obrazie USG
* HSC – histeroskopia – inwazyjne badanie endoskopowe jamy macicy – pozwala na wykrycie nieprawidłowości w budowie macicy (np. przegroda macicy, dwurożność macicy, obecność zrostów po uprzednich zabiegach łyżeczkowania) – może być to zabieg diagnostyczny lub zabiegowy, gdy okaże się konieczne np. usunięcie zrostów po zabiegach. Badanie to wykonuje się także w celu sprawdzenia drożności jajowodów, przy trudnościach z zajściem w ciążę.
* HSG – histerosalpingografia – inwazyjne badanie oceny obrazu radiologicznego jamy macicy i jajowodów, po uprzednim podaniu przez drogi rodne środka cieniującego (kontrastu). Pozwala ocenić kształt jamy macicy, a także drożność jajowodów.
Warto również wykonać inne, bardzo pomocne badania.
7. Badanie kariotypów – badanie cytogenetyczne. Jest to badanie oceniające liczbę i strukturę chromosomów człowieka. Pozwala ono ocenić brak lub obecność nieprawidłowości w obrębie kariotypów partnerów. Zdarzają się bowiem różnego rodzaju aberracje chromosomowe, które uniemożliwiają powstanie zarodka z prawidłowym garniturem chromosomów, w wyniku czego dochodzi do zatrzymania rozwoju i poronienia. Nie jest to zjawisko bardzo powszechne, jednak należy mieć na uwadze, że może się zdarzyć, że jeden, lub oboje partnerów posiada nieprawidłowości w obrębie kariotypu, co powoduje niepowodzenie rozrodu. Szczególnie narażone są osoby, które w wywiadzie deklarują występowanie wad rozwojowych, genetycznych w rodzinie. W takim przypadku badanie cytogenetyczne jest bezwzględnie wskazane, aby potwierdzić lub wykluczyć zaburzenia genetyczne jak przyczynę poronienia.
8. Badanie nasienia, również może okazać się przydatne. Nie tylko podczas diagnozowania niepłodności, ale również podczas utraty ciąży. Ma to szczególne znaczenie, jeżeli przyczyną poronienia było tzw. puste jajo płodowe. Może to wynikać z obecności bakterii w nasieniu partnera.
autor: asteroidea
źródło:
http://www.poronienie.pl/warto-wiedziec/aspekt-medyczny/badania-po-poronieniu-2/badania-po-poronieniu/
Wiadomość wyedytowana przez autora 24 września 2015, 22:59
Ale jak to? Co się stało skoro wszystko było dobrze?
Myszko :-*
tulę :*
Tak mi przykro ;(
Boże, co się stało? Jezu, mam nadzieję, że to błąd BBF...
To niemozliwe!! Co sie stalo? ;(