Ale sobie dzisiaj popłakałam Przeczytałam pamiętnik dziewczyny, która straciła synka w 20 tc z powodu wad wrodzonych:( Takie historia uświadamiają mi jakie mam szczęście, że mój Julek jest bezpieczny w brzuszku (oby tak dalej). Nie umiem sobie wyobrazić jak czuje się kobieta, która musi urodzić martwe dziecko...ja bym tego chyba nie przeżyła...

A z pozytywnych informacji to Julek właśnie daje znać że jest mu dobrze:) kopie chyba na pocieszenie dla mnie Kocham to dziecko nad życie, wszystko bym dla niego zrobiła... a po urodzeniu to chyba oszaleje z miłości i szczęścia :*

Moje drogie koleżanki...

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia życzę wam wszystkiego co najlepsze, aby spełniły się wasze marzenia i plany. Tym, które mają już swoich maluszków życzę kolejnych pociech i aby obecne nie sprawiały problemów, tylko dawały duuużo szczęścia i radości. Spodziewającym się maluszka życzę spokojnej reszty ciąży, aby wasze dzieci rozwijały się książkowo i lekkiego porodu oczywiście, natomiast starającym się nadal życzę wytrwałości i wiary że w końcu się uda, bo w końcu się uda i wszystkie będziemy mamami:)

Wesołych Świąt!!!!

24t3d I już w domku po świętach... boje się wejść na wagę... naprawdę, chyba zanim to zrobię, postaram się kilka dni spędzić na lekkiej diecie, żeby się nie załamać

Julek z rana pokazał swą moc pierwszy raz pod ręka poczułam jak przesuwa nogą pod brzuchem, a w Święta mąż po raz drugi poczuł ręką małego:) Już niedługo mój kochany synek będzie z nami:) tylko 3,5 miesiąca.. zleci

24t4d od dziś przechodzimy na zdrowszą dietę, aby naturalnie obniżyć ciśnienie. Wczoraj się trochę przeraziłam, bo ciśnienie raz wychodziło przy granicy normy, a czasami rozkurczowe pow 90 np. 91, 92. Fakt że wczoraj zjadłam sporo słodkości i ogólnie kiepsko się czułam. Dziś jest już lepiej.

Postanowienia żywieniowe:
- mniej słodyczy, najlepiej wcale
- pijemy dużo wody
- jemy warzywa i owoce w większych ilościach
- jemy orzechy aby zwiększyć podaż magnezu

i dalej cieszymy się z ciąży i rosnącego synka:)

25t3d trochę mnie tu nie było... ten czas leci jak szalony. Od stycznia zaczęłam robić wyprawkę. Zamówiłam ubranka, kocyki, otulaczek, pieluchy tetrowe:) Już nie mogę się doczekać jak przyjdzie któreś z zamówień Wydałam już 600 zł!!! :ooo a w sumie dopiero zaczynamy;p ale co tam dla mojego synka nie będę żałować.

Julek jest coraz mocniejszy, daje czadu czasami. Bywają chwile, że kopniaki czuje z 2 przeciwnych stron brzucha na raz - niesamowite uczucie. Wtedy dociera do mnie jaki on już duży jest. Już niedługo synku będziemy się tulić całymi dniami:)

26t1d Dzisiaj są moje 29 urodziny i muszę powiedzieć, że są to jedne z najsmutniejszych urodzin jakich doświadczyłam - nie wiem może przesadzam. Wiele osób złożyło mi życzenia, telefony, smsy, FB itp... zapomniał o mnie tylko mój mąż - najważniejsza osoba dla mnie .... cały dzień było mi cholernie przykro, nadal jest. Ja o jego urodzinach pamiętałam już dużo wcześniej, prezent kupiłam sporo przed czasem, żeby mieć pewność że dotrze, a on zapomniał całkowicie...
Wieczorem jak usłyszał że rozmawiam z babcią przez telefon to wtedy uświadomił sobie że zapomniał. Było mu strasznie głupio, przepraszał, ale co z tego, ja się rozpłakałam z tych emocji i rozczarowania Zamiast świętować i cieszyć się, ja czekałam na te cholerne życzenia. Każdy inny kto do mnie dzwonił tylko przypominał mi to że mój mąż zapomniał Kocham go i wiem że on mnie też, ale przykre to jest Nawet jak to piszę to lecą mi łzy

Wiadomość wyedytowana przez autora 10 stycznia 2016, 23:57

26t5d Czas tak szybko leci, mam już mnóstwo ubranek dla JULKA Nie mogę się napatrzeć na te małe pajacyki, bodziaki itp... słodki widok:) W następnym tyg planuje pojechać do sklepu i pooglądać wózki. Mam już upatrzony model, ale zanim się zdecyduję to chcę go zobaczyć osobiście:) jeszcze tylko 3 miesiące do terminu, mam nadzieję, że szybko to zleci.

Ostatnio mam wyjątkowo dobre ciśnienie, aż w szoku jestem:) oby tak dalej

27t6d

Ostatnio dzieje się coraz więcej i czas szybciej leci:) super. Skończyłam już zakupy ciuchowe dla maluszka:) Dziś zamierzamy jechać zamówić wózek http://www.sklep-tosia.eu/tako-city-move_p2377. Jestem mega podjarana:) to już niedługo i wiem, że czas leci szybko. Zaraz mamy luty, a w marcu to już będą gorące przygotowania:)

Wczoraj byliśmy na pierwszym spotkaniu w szkole rodzenia i wrażenia są jak najbardziej pozytywne:) dostaliśmy kilka prezentów dla dziecka między innymi smoczek, skarpetki, kosmetyki i poradniki...fajny początek:)

29t5d jak dawno mnie tu nie było... czas szybko leci.. Kontynujemy szkołę rodzenia i jest ok:) Jesteśmy już też po 3 badaniu prenatalnym - tydzień temu. Nasz Juluś ma już ponad 1200g i rośnie ładnie, brak jakichkolwiek zastrzeżeń - oby tak dalej. Ja już się nie mogę doczekać porodu, chcę w końcu przytulić tego małego smyka.

Ja oczywiście rosnę w niewyobrażalnym tempie, aż strach pomyśleć na czym skończę... dziś ważyłam prawie 90 kg (na początku ciąży 73kg), czyli wychodzi 17 kg na plusie a jeszcze zostały min 2 miesiące...

32t3d coraz szybciej ten czas leci i już mnie tu prawie 3 tyg nie było. Troszkę się działo w tym czasie. Z pozytywnych wieści to mamy już prawie całą wyprawkę jest wózek, łóżeczko i praktycznie wszystko co potrzebne, brakuje tylko kilka drobnostek.

Synek ma się dobrze, codziennie kopie, a raczej obkopuje moje żebra i żołądek:) mały terrorysta ;p

niestety gorzej trochę z moim zdrowiem w piątek późnym wieczorem dostałam wysokiego ciśnienia tj, 156/94, 131/101 i pojechaliśmy do szpitala na izbę przyjęć. Zrobili mi tam KTG, USG i przepisali dopegyt. Na szczęście póki co ciśnienie w miarę się utrzymuje i mam nadzieję że tak już zostanie. Na plusie 18 kg ( a może nawet już 19 - boję się zważyć) i staram się za dużo już nie przytyć, ale z moją silną wolą szału nie ma ;p... ja nie wiem jak niektóre dziewczyny tyją w całej ciąży tylko 10 kg, dl a mnie to niewykonalne

Wiadomość wyedytowana przez autora 23 lutego 2016, 20:01

36t5d ...i zleciało, za dwa dni mamy już ciążę donoszoną jestem mega happy, chociaż zmartwienia jak zwykle się pojawiają - to synek się mniej rusza jednego dnia a ja już się martwię. Dzisiaj byliśmy na KTG i dawał czadu, wręcz popisywał się i specjalnie kopał, aż położna w szoku była jakie dziecko ruchliwe oj ten mój maluch kochany, już niedługo będziemy razem... święta szybko zlecą a potem to już tylko czekać.

Wśród znajomych pojawiły się kolejne ciąże, więc Julek będzie miał rówieśników:)

Nadciśnienie póki co nie najgorzej, aczkolwiek w górnych granicach normy, ostatnio zaczęłam więcej puchnąć, lekarka mówiła, że nabieram wody i mam jeść więcej warzyw, a ograniczyć słodkości i produkty mączne, kilka dni wytrzymałam, niewiele to dało, ale ogólnie zaraz święta więc pewnie rygorystyczna dieta pójdzie w odstawkę.

Została mi jeszcze jedna lekcja na szkole rodzenia, nawet nie wiem kiedy to zleciało, szkoda mi będzie trochę odchodzić bo atmosfera super ale ciesze się, że zbliżamy się już do finału i oby wszystko było tak jak trzeba

Święta kiepskie w niedzielę po obiedzie pojechaliśmy do szpitala bo dostałam ciśnienia 150/100 i już tam zostałam. Wyszłam dopiero dzisiaj. Biorę już maksymalne dawki leków i mam nadzieję, że jakoś dotrwamy do końca. Mało brakowało a nasz syn już byłby z nami bo chcieli mi zrobić cesarke jak w szpitalu znowu był skok ciśnienia.

Oby nasza dzidzia miała się dobrze i żeby to wszystko się skończyło po naszej myśli.. boje się co będzie dalej

Ciąża zakończona 11 kwietnia 2016

Wiadomość wyedytowana przez autora 18 maja 2016, 18:02

A więc wszystko dobrze się skończyło:) Malutki jest już ze mną - kocham go nad życie mimo, że czasami daje popalić;p

A było to tak: 10 kwietnia w niedzielę wieczorem trafiłam do szpitala z wysokim ciśnieniem - po raz kolejny;p
zatrzymali mnie na oddziale i już tego dnia na KTG odnotowano spadek tętna dziecka. Lekarz od razu zadecydował o przewiezieniu mnie na porodówkę w celu dalszej obserwacji, ale byłam już przygotowana pod cesarkę. Na porodówce było "uroczo", najpierw 13 godz byłam podpięta pod KTG (całą noc i kolejny dzień do ok godz 12)- MASAKRA, myślałam, że mi kości odpadną, ledwo żyłam, do tego byłam mega głodna, bo przed przyjazdem do szpitala prawie nic nie jadłam, a w szpitalu mi już zakazali jedzenia ze względu na możliwość cearki. I tak sobie spędziłam na porodówce nockę i mi się odechciało wszystkiego - dosłownie. Słyszałam jak inne kobiety rodziły i byłam przerażona, bałam się porodu jak cholera... 13sto godzinne KTG odnotowało jeszcze jednen spadek tętna dziecka a poza tym było wszystko w porządku, jednak mimo to lekarze zdecydowali że będzie cięcie cesarskie- wtedy ta wiadomość mnie bardzo ucieszyła... i tak po godz 13.00 mój Julek przyszedł na świat:) ważył 3230g i miał 57 cm długości.. byłam mega szczęśliwa.

Potem było gorzej, bo po operacji ledwo mogłam się ruszyć - i jak tu zająć się dzieckiem. Pierwszą noc spędziłam na sali pooperacyjnej to mały był u pielęgniarek, ale kolejną noc już spędzał ze mną... to była bardzo ciężka noc, nie zmrużyłam oka, nie położyłam się nawet do łóżka bo wstanie z niego zajmowało mi średno 10 minut... miałam mega doła, myślałam że sobie nie poradze w domu i w ogóle... ale z każdym kolejnym dniem było lepiej. W ciągu dnia mój mąż był ze mną w szpitalu więc on zajmował się małym a ja mogłam chociaż poleżeć bo zasnąć i tak nie umiałam mimo że byłam potwornie zmęczona. Na szczęście doszłam już do siebie i cieszę się że mam już to wszystko za sobą

Ciąża zakończona 10 maja 2017