O mnie: witam mam na imię Małgorzata mam 24l. Z moim mężem jesteśmy od prawie 8lat. Prawie rok temu od lekarza usłyszałam, że najprawdopodobniej nigdy nie będę mogła mieć dzieci. I sugerował abym usuneła sobie narządy rodne.

Moje emocje: Jestem mega szczęśliwa jednakże również przerażona chciałabym zeby było wszystko ok.

Hmm od czego tu zacząć no to tak zaczęło się od tego że czułam się bardzo chora poszłam do lekarza i dostałam antybiotyk wytworzył mi się stan zapalny w gardle. Po tyg przeszło to zaczął mnie bardzo boleć kręgosłup bolał mnie do tego stopnia, że nie mogłam się schylić. Myślałam, że możne w pracy kogoś podniosłam i coś mi strzeliło (jestem pielęgniarkom). Ale tak dopiero 5.05.2014r przez myśl mi przeszło że może jednak mogę być w ciąży szybko skojarzyłam te przeziębienie, ból kręgosłupa, rozdrażnienie oraz to że byłam bardzo rozkojarzona i nie mogłam tego opanować.
7.05 wykonałam test okazał się dodatni byłam w takim szoku, że nie mogłam w to uwierzyć, jak przekazałam wiadomość mojemu mężowi to był tak szczęśliwy że nosił mnie na rękach heheh;)W ten sam dzień pojechaliśmy do gin ale na usg nic nie wyszło.
Na następny dzień dla pewności wykonałam beta Hcg które tylko w 100% potwierdziło moją ciąże:)
Na dzień dzisiejszy żadnych innych objawów nie mam
Dzisiaj byłam znowu u lek i jest widziałam mały pęcherzyk ma 10mm i bardzo szczęśliwych i dumnych rodziców:) jestem w 5tc i 3dniu

Wiadomość wyedytowana przez autora 13 maja 2014, 16:35

Witam!
Dzis mija kolejny dzień a ja mam w sobie jakiś lęk niepokój o mojego kropka. Bardzo boje się utraty maleństwa. Chciałabym już być po 4lipca kiedy weszłabym w II trymestr ciąży. Oszczędzam się na maxa leże w łóżku i wypoczywam. Trochę żałuje że zaczęłam czytać o poronieniach bo może przez to mam takie leki o utratę kropka...

Od paru dni męczą mnie okropne mdłości wraz z wymiotami. Śmieje się do mojego męża że ta moja przypadłość nie powinna nazywać się poranna tylko wieczorna i nocna;) Tak też miałam i wczorajszej nocy przemęczyłam ją na wymiotach a później spałam do godz 14.00. Cieszę się z jednego że jak tylko się dowiedziałam to poszłam na zwolnienie bo nie wiem jak bym funkcjonowała w pracy;)

Heh a tak w ogóle zapomniałam napisać od początku jak to się zaczęło. No więc tak w połowie lutego mieliśmy kolędę. Zmieniali nam się franciszkanie wiec praktycznie widziałam i rozmawiałam z nim po raz pierwszy. Siedzimy rozmawiamy a tu z niczego n franciszkanin pyta się od kiedy jesteśmy razem my mu mówimy ze idzie 8 rok. Pyta się od kiedy jesteśmy małżeństwem to mówimy że od sierpnia. to ja go się pytam dlaczego taki wywiad przeprowadza a on nam mówi że tak się pyta bo chciał nam powiedzieć że jak przyjdzie za rok na kolędę to go przywitamy już z nowymi członkami rodziny. I tak jak by się sprawdziło poród na styczeń wiec jak dobrze pójdzie to by się sprawdziło. Zresztą powiedział ze on ma jakiś dar przewidywania mam tylko nadzieje ze nie sprawdzi się tylko to ze będę miała bliźniaki tylko że będzie jedno;))

Ciąża zakończona 7 lipca 2014