O mnie: Mam 28 lat i od sześciu lat jestem szczesliwa z moim W. Od dwoch lat jestesmy małżeństwem i niestety nie dane było nam sie cieszyć z maleństwa. Jestem po dwoch stratach. Moje aniolki straciłam w 20 i 7 tygodniu ciąży:(

Moja ciąża: Aktualnie jestem w 7.0 tygodniu ciąży. Jestem genetycznie zepsuta:) tzn wykryto u mnoe gen laiden odpowiadajacy za trombofilie

Chciałabym być mamą: Pragne zostac mama, tylko naszej pchelki brakuje nam do pełni szczęścia. Oczywiscie mam obawy ze nie dam sobie rady o nie bede idealna matka ale woem napewno ze moje dziecko bede kochać nad życie i zawsze będę je chronic przed złem

Moje emocje: Jestem przerażona. Czy teraz mi się uda... Każde ukucie, ból to już myśl czy coś złego przypadkiem sie nie dzieje. Boje się że moja radość znowu zostanie przerwana. Marze żeby sie cieszyć z ciąży tak jal inne kobiety.

Tydzień 7, dzień 0.
Siedem miesięcy temu dokładnie na tym etapie ciąży byłam w szpitalu na zabiegu:(. Teraz siedzę sobie na balkonie i popijam koktajl truskawkowy:).
Zanim jednak udało mi się zajść w trzecią ciążę przeszłam szereg badań i teraz wiem przynajmniej jak mam walczyć z wrogiem. Wykryto u mnie trombofilie..
Wstrętne cholerstwo nie pozwalało się rozwijać moim maleństwom, ale teraz z tym walczę.
Od 4 tygodnia mąż robi mi zastrzyki z heparyną i może teraz się uda..
Boje się czy wszystko będzie dobrze.
Kończę, nastepnym razem wiecej napiszę o mojej ciąży i rosterkach z nia związanych.
Pchełko to dla Ciebie piszę, żebyś wiedziała jak bardzo jesteś dla mnie ważna i ile nerwów mnie to wszystko kosztuje:)

Wiadomość wyedytowana przez autora 4 czerwca 2015, 17:19