http://naforum.zapodaj.net/thumbs/83050c3ca31a.jpg

No i udało się testy z dzisiaj też pozytywne

Nadal tu jestem

BBF wyliczył że dziś zaczynam 6tc (5 tyg i 0 dni)
Czuję się dobrze piersi zrobiły się bardziej wrażliwe ale nie jest to męczące, dość szybko się denerwuję czyli hormony zaczęły szaleć
a dziś mam strasznego lenia i śpiocha mogłabym dziś przespać cały dzień i jeszcze jedno piję ciągle piję jakbym miała kaca, a jak za długo siedzę to boli mnie krzyż. I to by było tyle jeśli chodzi o moje dolegliwości

Wczoraj dzwoniłam do mojego lekarza pierwszą wizytę będę miała 11 sierpnia czyli za 3 tygodnie na razie nie kazał robić żadnych badań tylko brać kwas foliowy, który i tak biorę już od dłuższego czasu
Cieszę się i boje zarazem mam nadzieję że fasolinka zdrowo rośnie i będzie rosła do końca ciąży.
O moim stanie wie już kilka osób (mąż oczywiście moje dwie siostry i najlepsza koleżanka) choć chciałabym pochwalić się już całemu światu to lękam się, ale wiem też że kolejne trzy tygodnie ciężko będzie mi trzymać to w tajemnicy
Jeśli chodzi o moje objawy to nadal spokojnie; piersi dalej bolą czasem krzyż i raz jestem senna a raz nie mogę zasnąć piję nadal hektolitry wody bo mnie suszy

Nie mogę się doczekać wizyty a czas mam wrażenie jakby stanął w miejscu. Nadal oprócz bolących piersi nic mi nie dolega, nadal uczucie kaca więc dużo piję i w nocy budzę się do wc, dziś miałam głupie sny że zaczęłam plamić że temperatura spadła że nie ten kwas foliowy biorę co powinnam straszne głupoty, czyli podświadomie lękam się że będzie coś nie tak.
Mój nastrój też zmienia się co chwilę np. wczoraj rano wstałam zła jak osa od rana mnie wszystko wkurzało nawet to że dzieci śniadanie chciały głupia ja, później z kolei pełna energii optymizmu zadowolona radosna i mogłabym podbić świat a wieczorem znowu nerwowa i niecierpliwa ach te hormony

Wczoraj pokazałam testy mojej mamie...
M: jesteś w ciąży ?
J: na to wygląda, ale wizytę mam dopiero 11 sierpnia.
M: aaa.....

Podsumowując reakcja "żadna"

Wierze że będzie dobrze nie ma innej opcji

za dwa tygodnie wizyta...

piersi nadal bolą coraz częściej dokuczają mi mdłości kilka dni temu pojawiały się delikatne i tylko wieczorami a dziś ledwo jak wstałam z łóżka myślałam że skończy się na przytulaniu z klozetem zaraz po tym jak wzięłam łyka kawy ale udało się je wyhamować przekąsiłam kilka ciastek i przeszło
kawę dopiłam...
piersi nadal bolą już nawet śpię w staniku bo bez mam wrażenie że cycki mi się urwą


Wczoraj robiłam warsztaty make up u mnie w domu bo mąż w delegacji i z dziećmi nie miałby kto zostać wszystko fajnie się udało ale po tych wszystkich przygotowaniach pokazach itd. wieczorem bolał mnie brzuch i byłam strasznie zmęczona o 22 już byłam w łóżku i chyba zaraz potem zasnęłam
Dzisiaj zapowiada się raczej spokojny dzień i pewnie większość dnia będę odpoczywać

Kto jest głodny?
Właśnie gotuję dla siebie zupke warzywna
Tak wiem że to nie pora obiadu ale do rana za daleko

Zaczynamy 8tc mdłości z dnia na dzień się nasilają dziś stałam nad zlewem w kuchni i myślałam że już pójdzie szybko wdusiłam w siebie parówkę i bułkę i przeszło ale jak tylko czuje pustkę w żołądku to mnie mdli także co godzinkę lub dwie coś muszę przekąsić kawa też coraz mniej smakuje pierwszą którą sobie dziś zrobiłam męczę już od ponad 3 godziny i nie mogę jej zmęczyć
z dnia na dzień jestem coraz bardziej senna, ledwo wstanę a już bym się najchętniej położyła często też mam zawroty głowy wczoraj prawie się przewróciłam tak mnie zakręciło.
Do wizyty został ponad tydzień ale po moich objawach wiem że musi być dobrze także czekam spokojnie na wizytę i

Wczoraj bardzo źle się czułam cały dzień miałam okropne mdłości nic mi nie smakowało jedynie lekko gazowana woda mineralna. Dzisiaj wstałam i szok zero mdłości fantastyczne uczucie zjadłam śniadanie nawet wypiłam kawę i nadal super zjadłam obiad i też jest ok, dobrze gdyby już tak zostało

http://naforum.zapodaj.net/thumbs/6a9042f74b64.jpg

Pierwsza wizyta doczekałam się wreszcie i bardzo się bałam ale na szczęście okazało się że wszystko jest dobrze dzidzia ma prawie 2cm i pięknie pulsowało serduszko termin pozostaje bez zmian czyli 18.03.2016
Dostałam kartę ciąży zlecenie na badania krwi i moczu oraz skierowanie na USG genetyczne.
Wieczorem trochę plamiłam ale to chyba skutek badania bo tylko trochę i tylko przy podcieraniu, później już nic się nie działo więc jestem dobrej myśli.
Kolejna wizyta 10.09 na 16:40 i już się nie mogę doczekać muszę się jeszcze tylko zarejestrować na te genetyczne

Wiadomość wyedytowana przez autora 13 sierpnia 2015, 10:45

Wczoraj zaczęłam 11 tc dolegliwości słabną z dnia na dzień, piersi już tak nie bolą ale nadal są wrażliwe mdłości też można powiedzieć że odpuściły choć zdarzają się "chwilówki"
jestem za to bardziej rozdrażniona i łatwo można wyprowadzić mnie z równowagi albo krzyczę albo ryczę
nie jestem już tak bardzo senna za to np codziennie ok 5 budzi mnie pełen pęcherz i mam już problem żeby znowu zasnąć.
Dzisiaj jak wstałam do toalety to nagle zrobiłam się bardzo głodna więc już nie mogłam wyleżeć i wstałam
USG genetyczne mam zaplanowane na 8.09 a wizytę u mojego dr na 10.09 trzeba czekać jeszcze ponad 2 tygodnie a czas znowu jakby wolniej płynie...
Maż w delegacji i wszystkie obowiązki na mojej głowie a ja taka leniwa jestem że masakra i jeszcze teście... mam ochotę ich wysłać na księżyc, jak ja nienawidzę jak oni się do wszystkiego wcinają a szczególnie jak nie ma męża to mam wrażenie że mnie normalnie pilnują i rejestrują każdy mój ruch.

Odliczam dni do wizyt i bardzo coraz bardziej boje się wizyty w poradni genetycznej (zostało 10 dni) w poprzednich ciążach nie miałam takich badań wiec jest to dla mnie nowość mam nadzieje że wszystkie wymiary będą w normie bo inaczej chyba będę świrowała do końca ciąży i znowu nabawię się depresji.
Dwa dni później wizyta u mojego doktorka, w między czasie muszę zrobić jeszcze badania krwi i moczu.
Mąż wraca dzisiaj z delegacji i mam nadzieję że już nigdzie go nie wyślą bo bardzo bym chciała aby towarzyszył mi podczas tych wizyt.
Teście nadal nie wiedzą o moim stanie i nie mamy zamiaru ich na razie informować bo to jedyne osoby które zamiast cieszyć się naszym szczęściem będą widzieć jedynie problemy i wytykać nam ciążę do samego porodu, tak jak było to poprzednim razem, więc dowiedzą się jak zauważą

Miałam dzisiaj jechać na szkolenie i nie pojechałam przez kiepskie samopoczucie.
Od samego rana było mi duszno nie mogłam złapać tchu, słabo mi się robiło i do tego czułam przez większość dnia jakby mi się jelita ściskały takie kolki w brzuchu szczypanie od środka, ciężko opisać to uczucie.

Dzisiaj też pierwszy dzień szkoły i mój synek właśnie zaczął 3 kl, aż mi się wierzyć nie chce że ten czas tak szybko leci.
Jutro do szkoły na 8 więc dzisiaj trzeba wcześniej się położyć. Dzieci już śpią, ja już po kąpieli i spacerku z pieskami więc też zaraz zmykam.
Mąż był w domku całe dwa dni i znowu pojechał, więc wszystkie obowiązki spadły na mnie, ale najbardziej mi przykro że na wizyty nie będziemy mogli pojechać razem a tak mi na tym zależało.
Muszę jeszcze ogarnąć w tym tygodniu lub najpóźniej w przyszłym na początku badania krwi i moczu, przekładam to z dnia na dzień i za chwilę "zaśpię".

Brzuch mi też bardziej zaczyna odstawać i zastanawiam się jak długo jeszcze uda mi się ukrywać przed teściami. Dzisiaj jak miałam iść z psami wpadła teściowa zapytać czy maż już dojechał na miejsce a ja w dresiku i dość obcisłej bluzeczce (w ciągu dnia chodzę w luźnych kieckach) i tak na mnie dziwnie spojrzała że w sumie nie wiem czy coś jej zaświtało czy może to tylko moja wyobraźnia
Wyjdzie w praniu, bo jeśli faktycznie spostrzegła to za długo nie będzie milczała w tym temacie

Teraz już kończę, bo się rozpisałam i mnie tu północ zastanie

Jestem dzisiaj cały dzień jakaś smętna, nie do życia więc postanowiłam trochę ponarzekać.
Nie dość że wracają mdłości to chodzę nerwowa, zła i leniwa całymi dniami. Zaczynam coraz bardziej odczuwać brak męża, jestem już chyba trochę zmęczona tym że wszystko jest na mojej głowie. Mąż zawsze mnie bardzo wspiera i wyręcza z wielu domowych obowiązków a teraz muszę wszystko sama ogarniać, nawet te cholerne zakupy których nigdy nie lubiłam.
I takim oto sposobem w domu skończył się np. chleb bo oczywiście zapomniałam kupić wczoraj a dzisiaj zapomniałam iść do sklepu.
Na to wszystko jeszcze mój mózg zrobił sobie chyba wolne, mam taka sklerozę że czasem czuje się jak staruszka nie potrafię się skupić na niczym, a o tym jak mi słowa uciekają to nie wspomnę czasami nie mogę nawet zdania złożyć porządnie bo nagle ucieknie mi jakiś wyraz i nie mogę ruszyć z miejsca.
W godzinach popołudniowych (16-19) tak mnie muli że mogłabym spać na stojąco a później jak minie to nie mogę zasnąć i kręcę się jak opętana w łóżku do 2 w nocy a rano znowu problem ze wstaniem. Jutro muszę wstać o 6:30 i już czuję jaka to będzie męczarnia
Pewnie mogłabym dzisiaj tak narzekać jeszcze długo i długo...

Ostatnio bardzo się stresowałam przed badaniami genetycznymi. Mdłości zniknęły i razem z nimi większość objawów piersi nadal wrażliwe, ale z dnia na dzień coraz mniej. Strasznie schizowałam, w głowie rysowały się najczarniejsze scenariusze i w niedzielę ryczałam z tego powodu przy każdej okazji. W poniedziałek poszłam na badania krwi które zlecił mój ginekolog. Wczoraj wielki dzień wizyta w poradni genetycznej dobrze że rano, bo bym zwariowała, od rana biegunka, ból głowy i trzęsące łapy jak po przepiciu, a wszystko za sprawą stresu.
W szpitalu najpierw pobranie krwi, później ankieta u psycholog-genetyk i na końcu USG które ze wszystkich zabiegów trwało najkrócej bo całe 2 min.
Na szczęście maleństwo jest zdrowe wszystkie wskaźniki w normie rączki i nóżki na miejscu serduszko biło 168 ud/min. Jestem bardzo szczęśliwa bo strasznie bałam się tego badania.
22.09 odbiór i omówienie wyników z krwi.
Nie dostałam fotki bo zabrakło papieru do druku
Jutro mam wizytę u mojego lekarza więc dokładniej obejrzę maleństwo, a na pewno dłużej
i fotka też pewnie będzie. Jestem spokojna jutro będę szła bardziej na luzie bo wiem że maleństwo sobie tam ładnie rośnie.

W piątek wraca mąż i już mam nadzieję, że go nigdzie nie będą wysyłać bo jestem mega zmęczona samotnością i wszystkim co związane z brakiem mężulka
W sobotę zaczynam już kolejny semestr nauki, w szkole od 9:35 do 16:10 ciężko wrócić ale cóż trzeba jakoś to ogarnąć

Długo nie pisałam bo ogarnęły mnie jakieś smęty.
Mąż był i znowu go nie ma, a ja mam tyle teraz na głowie...
Wczoraj pierwsze spotkanie dzieci przystępujących do I Komunii Świętej i siedzieliśmy w kościele od 18 do 19:30, i myślałam że mi pęcherz pęknie
Odebrałam wczoraj moje pierwsze zwolnienie i jestem w szoku bo lekarz wypisał mi wolne aż do 10 listopada.
Właśnie... w czwartek byłam na wizycie dzidziulek spał i nie chciał nawet się poruszyć. Nie ruszało malucha nic, nawet szturchańce przez brzuch które zapodał doktorek.
Także wiem tylko tyle że serduszko bije i ogólnie ok.
Z badaniami prawie wszystko ok poza TSH które wynosi 3,72. Jestem zdziwiona bo nigdy nie miałam problemów z tarczycą, nawet w poprzednich ciążach.
Dostałam skierowanie do endokrynologa, ale najbliższy termin jest na 27 października. Wczoraj próbowałam dostać się prywatnie do poleconej pani dr. ale niestety się urlopuje i dopiero 8 może mnie przyjąć wydaje mi się że trochę za długo musiałabym czekać, przecież to 3 tyg...
No nic będę szukała dalej.

Jutro zebranie w szkole, a tak mi się nie chce. W kolejny czwartek zebranie RR, a że jestem w tej nieszczęsnej trójce to też muszę iść.
No a na to wszystko żeby nie było zbyt kolorowo, to jeszcze dzieciaki się pochorowały.
Od wczoraj mamuśka bawi się w lekarza i faszeruję moich małych pacjentów syropkami, kropelkami i nebulizacjami...
Mam nadzieję że damy radę zwalczyć te kaszle i katary jak najprędzej. Bo tylko mi jeszcze wizyt w przychodni brakuje...

Jeszcze jedno w niedzielę powiedzieliśmy teściom o ciąży...
Nie byli pocieszeni, powiedzieli do męża że jest nieodpowiedzialny i chyba nie wie co robi. W tym momencie ja "przejęłam pałeczkę" bo już nie wytrzymałam i powiedziałam, żeby nas nie oceniali bo była to świadoma i przemyślana decyzja, że oboje bardzo chcieliśmy tej ciąży i teraz jesteśmy szczęśliwi i chcę szczęśliwie donosić i urodzić zdrowe dziecko.
I chyba poskutkowało, bo w mgnieniu oka zmienili ton, i zaczęli pytać... na kiedy termin, czy znamy płeć itd.

Wstawię za chwilę fotki maluszka i brzuszka

http://naforum.zapodaj.net/thumbs/5bcff1c8eb7b.jpg
http://naforum.zapodaj.net/thumbs/e96a762de635.jpg
http://naforum.zapodaj.net/thumbs/d76739485f46.jpg

Wiadomość wyedytowana przez autora 16 września 2015, 09:06

Wczoraj miał być dzień leniucha, ale jednak naszły mnie chęci na małe porządki.
Ogarnęłam trochę kuchnie i akwarium bo już się prosiło od dłuższego czasu.
Zeszło mi z nim dobre 2 godzinki, bo żeby nie dźwigać wielkich wiader, wybierałam wodę miseczką trochę się przy tym na spacerowałam (ok 100 l wody, a miska 2- litrowa)

Później poszłam z dziećmi na zakupy bo w lodówce zostało tylko światło
Mój dzielny 8-latek pomógł mi przytachać sprawunki do domu, żeby mamusia się nie umęczyła
Dzieciaczki już lepiej się czują katarki prawie zlikwidowane, a kaszelki ładnie się wykrztuszają i nie męczą już cały dzień. Leki będę podawała jeszcze jutro i w sobotę, żeby były pełne 5 dni kuracji. I mam nadzieje, że pożegnamy się na dobre z chorobą

Dzisiaj zebranie w szkole więc trzeba było doprowadzić się do porządku
Pofarbowałam włosy, zrobiłam hennę i regulację brwi. Jestem z siebie dumna, bo zabierałam się za to od dłuższego czasu, a teraz wreszcie wyglądam jak "LUDŹ"

Mamusia przywiozła mi dzisiaj zupkę, ucieszyłam się że będę miała obiad na dwa dni z głowy.
Odgrzałam, zjadłam a po 10 min zauważyłam że zupa sfermentowała. Czułam że ma lekko kwaskowaty posmak, ale myślałam że taka właśnie ma być i tak oto najadłam się kwaśnej zupy.
Lata mi po jelitach do teraz, mam wzdęcie i okropne gazy, ale póki co żadnej biegunki czy innych rewolucji.
No a jutro jestem skazana na gotowanie

http://naforum.zapodaj.net/thumbs/219b5fbb6c56.jpg

No więc zaczynamy 16 t.c.
Szalony tydzień za mną mnóstwo spraw na głowie, a męża nadal brak.
Z tego wszystkiego zapomniałam że we wtorek byłam umówiona do poradni genetycznej po odbiór i omówienie wyników z testu PAPPA dzisiaj będę próbowała dzwonić i umówić się na inny termin, bo wczoraj już nikt nie odbierał.
Za dwa tygodnie wizyta u endokrynologa i mojego ginekologa, już się nie mogę doczekać.
Wczoraj umówiłam się jeszcze na pobranie krwi na 2.10, bo przed wizytą chcę powtórzyć wynik TSH i dodatkowo zrobię ft3 i ft4, zobaczymy co z tego wyjdzie.

Mąż miał wrócić wczoraj, ale oczywiście w firmie zawsze popsują plany i wraca dopiero dzisiaj, ale co z tego jak w poniedziałek znowu ma jechać.

Wiadomość wyedytowana przez autora 25 września 2015, 07:59

40% ciąży

Za tydzień wizyta u lekarza prowadzącego i endokrynolog i oczywiście jak zwykle zaczynam się stresować i łapać schizy.
Piersi od wczoraj wieczór nie czuję, ale to ponoć normalne. Nie czuję jeszcze maleństwa, a przynajmniej to co czasem czuje, to nie jestem pewna czy to jelita czy dzidziulek i też się martwię.
Tak wg nie czuję się jak na ciążę i to też niby normalne w II trymestrze, jednak nie przestaję się martwić cały czas boje się że pójdzie coś nie tak
Najchętniej położyłabym się spać i wstała dopiero w następny czwartek

Mąż oczywiście był i pojechał na kolejne dwa tygodnie i wróci dzień po wizycie, przykro mi że kolejny raz muszę sama jechać do lekarza

Jutro idę jeszcze raz na pobranie krwi żeby powtórzyć TSH i dodatkowo chcę zrobić ft3 i ft4
żeby mieć świeże wyniki na wizytę u endo...
Mam nadzieje że wyniki się poprawiły i nie będę musiała brać żadnych leków.

Doczekałam się wreszcie wizyty

Maleństwo rośnie idealnie mierzy ponad 11 cm, serduszko ślicznie pukało 157 ud/min.
I zamiast dziewczynki będzie mały siuraczek
Czyli trzeci synek do kompletu, trochę byłam zaskoczona bo od początku miałam przeczucie na dziewczynkę. Ciąża też jest zupełnie inna niż poprzednie, i nawet chiński kalendarz mówił że będzie córka, a tu taki psikus
Jednak nie to jest najważniejsze, naprawdę ważne jest to że maluszek rośnie sobie zdrowo i tak będzie dalej
Dzisiaj wreszcie zobaczyłam też jak sobie podskakuje, odbijał się na nóżkach jak na sprężynkach. Fantastyczny widok, jestem mega szczęśliwa.
Teraz mogę już spokojnie planować i kupować wyprawkę i oczywiście zacząć myśleć nad imieniem dla małego królewicza

Byłam tez u endokrynologa i dostałam zlecenie na USG tarczycy i inne badania, ale też receptę na leki bo tarczyca jednak niedomaga i trzeba jej pomóc.
Myślałam że nie będę musiała brać żadnych leków itd. ale trudno, czego się nie robi dla dobra dziecka

A oto moje maleństwo

http://naforum.zapodaj.net/thumbs/e69b32056195.jpg

i oczywiście siuraczek

http://naforum.zapodaj.net/thumbs/1dfc74542d9d.jpg

a to ja i mój brzuszek

http://naforum.zapodaj.net/thumbs/bf4517d0a989.jpg

My dalej walczymy z chorobami najpierw grypowo, teraz jelitowo
Zaczęło się w niedzielę z rana Filipek zaczął wymiotować i gorączkować prawie do 39*C w poniedziałek w miarę mu przeszło. W nocy zaczął Alanek całą noc się biedaczek męczył i kolejny dzień, wczoraj już było dobrze i myślałam że na tym koniec. Jednak bardzo się pomyliłam, właśnie siedzę i pilnuję go, bo znowu zaczął wymiotować

Z lepszych wieści to:

Umówiłam się na USG połówkowe na 6.11
Maleństwo nadal rzadko i słabo czuję, muszę się bardzo skupić na "głosach" z wewnątrz
Pewnie przez to że łożysko jest na przedniej ścianie, czekam już bardzo na takie konkretne kuksańce i mam nadzieję że niedługo będę maluszka czuła często i porządnie