Amniopunkcja, Nifty, Harmony - żeby nie zwariować czekając na wynik.
-
WIADOMOŚĆ
-
Ruda 35 wrote:Cześć jestem tu nowa, ale czytałam troszkę forum.
Mam pytanie do Spero777, jak zakończyła się Twoja ciąża? U mojej córeczki jest podejrzenie niedrożnosci dwunastnicy bez innych widocznych na usg wad... Według badań prenatalnych ryzyko ZD Niskie...
Jak sytuacja z podejrzeniem niedrożności ? Ja wczoraj na usg połówkowym dostałam podejrzenie tej wady przez dwa banki żołądka widoczne na usg -
Dziewczyny, czy w wieku powyżej 35lat zawsze wychodzi podwyższone ryzyko zd?
Na usg wsyztsko ok teraz czekam na wyniki pappy i się trochę stresuje.
💏 starania o pierwszego maluszka od 01.2021
👱🏼♀️:36
Owulacje potwierdzone monitoringami
AMH- 2,6
MTHFR_1298A>C Układ heterozygotyczny
09.2021- sono Hsg (oba drożne)
12.2021- Histeroskopia (usunięty polip 1,5cm )
🙋♂️:39
operacja żylaków 1st.
morfologia: 2% --> 12%, ruch i żywotność- ok
HBA, DFI- ok
1.08.2023 👶 -
Sesyjka wrote:Dziewczyny, czy w wieku powyżej 35lat zawsze wychodzi podwyższone ryzyko zd?
Na usg wsyztsko ok teraz czekam na wyniki pappy i się trochę stresuje.
ja mam 38 lat, rodzę w okolicy 39 urodzin - ryzyko podstawowe mialam chyba 1:118 albo jakoś podobnie... skorygowane po samym (idealnym) usg coś jak 1:560, a po Pappa było 1:2300 (z jakimś ogonem, ale już dokładnych wartości nie pamiętam)... Także mi Pappa bardzo zmniejszyła ryzykoWiadomość wyedytowana przez autora: 28 lutego 2023, 15:02
2020
2023 -
Wyszło mi t21 1:607 więc pośrednie. I teraz nie wiem czy robić sanco czy dać sobie jednak spokój, na usg wszystko ok
💏 starania o pierwszego maluszka od 01.2021
👱🏼♀️:36
Owulacje potwierdzone monitoringami
AMH- 2,6
MTHFR_1298A>C Układ heterozygotyczny
09.2021- sono Hsg (oba drożne)
12.2021- Histeroskopia (usunięty polip 1,5cm )
🙋♂️:39
operacja żylaków 1st.
morfologia: 2% --> 12%, ruch i żywotność- ok
HBA, DFI- ok
1.08.2023 👶 -
Witam wszystkie🙂 Proszę o pomoc.
Jestem po transferze blastocysty bth CG w 6dpt wynosiła 45,5 prog.18. Dziś dostałam wyniki 8dpt. Bth 115,5 natomiast prog. 15.
Dodatkowo pojawiły się jasno brązowe plamienia. Przyjmuje 3x1 luteinę i Duphaston 3x1. Na plamienia implantacyjne to chyba za późno?
Wiadomość wyedytowana przez autora: 15 lutego 2023, 16:41
-
Cześć dziewczyny. Dostałam dzisiaj wyniki Pappy. Wolne HCG wyszło 1.958 MoM a papp-a 0.903. Ryzyko skorygowane trisomii 21 wyszło 1:204 a podstawowe 1:71. Mam wykonać amniopunkcję. Dodam, że w lipcu skończę 41 lat. Czy któraś z was miała podobny wynik i co okazało się po amniopunkcji?
-
W momencie wykonania testu Papp-a miałam 43 lata i 9 miesięcy. Byłam wtedy w 13 tygodniu ciąży.
Moje wyniki testu Papp-a były następujące:
wolne B-hCG 5,5 IU/l Odpowiada 0,221 MoM norma powyżej 0,5 MoM (poniżej 0,5 MoM źle, poniżej 0,33 MoM bardzo źle)
PAPP-A 1,380 IU// Odpowiada 0,47 MoM norma powyżej 0,5 MoM (poniżej 0,5 MoM źle, poniżej 0,33 MoM bardzo źle)
Ryzyko wysokie T 18 (podstawowe 1:72, skorygowane do 1:25)
Ryzyko pośrednie T 21 (podstawowe 1:29, skorygowane do 1:581)
Ryzyko pośrednie T 13 (podstawowe 1:227, skorygowane do 1:614)
Samoistny poród przedwczesny przed 34 tygodniem ciąży 1:126
Amniopunkcja wykonana 12 grudnia 2022 r.
Wyniki 12 stycznia 2023 r.: zdrowy chłopczyk.
Tego życzę również Tobie.
Ps. Amniopunkcja wykonana była w Instytucie Matki i Dziecka na ul. Kasprzaka w Warszawie.
Sam zabieg nie jest jakoś mega bolesny.
Czekanie na wyniki było okropnie długie.
QUOTE=Edyta1]Cześć dziewczyny. Dostałam dzisiaj wyniki Pappy. Wolne HCG wyszło 1.958 MoM a papp-a 0.903. Ryzyko skorygowane trisomii 21 wyszło 1:204 a podstawowe 1:71. Mam wykonać amniopunkcję. Dodam, że w lipcu skończę 41 lat. Czy któraś z was miała podobny wynik i co okazało się po amniopunkcji?[/QUOTE]
-
Edyta1 wrote:Dziękuję za dobre słowo. A ile czekałaś na wyniki?
Ja robiłam u nich w grudniu 2019 - z powodu wad OUN płodu (zrobili mi mikromacierz) wynik był w mniej niż tydzień, robili tez dodatkowo/ dla potwierdzenia kariotyp ale o wyniku zawiadamiają tylko jak jest coś dodatkowego niż wynik z mikromacierzy (zdarza się ekstremalnie rzadko przy mozaikach małego stopnia)
PS Warto zrobic mikromacierz, o wiele więcej wykrywa i jak wyjdzie dobrze to naprawdę można odetchnąć.
Edyta1 lubi tę wiadomość
2020
2023 -
Hej
Dziewczyny mam wyniki z krwi
Wolna beta hcg 22,000 iui
Papp a 4,85 iui
Czekam aż lekarz przeliczy mi to na Mom i wyliczy ryzyko ale bardzo się denerwuje.
Mam 40 lat, usg wyszło bardzo dobrze, czy na podstawie tych wyników można coś wywnioskować? -
O mnie: Mam 35 lat. Jestem żoną (jeszcze żoną...) i matką cudownego synka (lat 7) . Mieszkam z mężem (jeszcze mężem), tęczowym synkiem z mojego poprzedniego związku ( okupionego łzami, bólem i nerwami nie tylko po śmierci pierworodnego synka, ale też przez mojego byłego męża z problemem alkoholowym... od którego udało mi się uciec - wyszłam z domu z rocznym synem na rękach i paczką pieluch szukając pomocy gdziekolwiek) oraz dwójką dzieci mojego obecnego męża (chłopiec lat 13,5 i dziewczynka lat 7,5), które wychowuję już od ponad 5 lat. Teraz udało się i z mężem (przynajmniej tak na początku myślałam) oczekujemy naszego wspólnego dziecka... Jestem już prawie na półmetku ciąży (planowany poród w sierpniu 2023) i zostałam sama.. Mój związek się rozpadł, dodatkowo w niepokoju oczekuję wyników amniopunkcji, badania prenatalne wyszły źle i jestem przerażona przyszłością... Rozglądam się za jakimś mieszkaniem, bo to w którym jestem obecnie należy do męża i będę musiała się z niego wynieść, ale nikt nie chce wynająć nic samotnej kobiecie w dodatku ciężarnej i z dzieckiem. Nie mam rodziny, ani bliskich którzy mogliby mi pomóc. Moja mama już nie żyje. Kiedy już myślałam , że znalazłam prawdziwe uczucie, prawdziwą miłość i stałam się ponownie żoną i matką trójki ”naszych-nienaszych” dzieci, kiedy zaszłam w ciążę wszystko się rozsypało.. Ciąża jest zagrożona, powikłana i najpewniej obciążona, mąż ze mną nie rozmawia, a jeśli już to tylko się kłócimy... źle traktuje mojego 7 letniego syna... Nie mam gdzie się podziać. Syn chodzi do pierwszej klasy razem z ze swoją przybraną siostrą, rodziców męża traktuje jak prawdziwych dziadków, a dzieci męża jak swoje rodzeństwo. Syn wie, że mój mąż to "wujek" a nie jego tata, ale traktuje mojego męża jak tatę a nas jak rodziców. Prawdziwy ojciec mojego syna nie utrzymuje z nim kontaktu, nie płaci alimentów, syn go nie pamięta. Nie chcę żeby synkowi zawalił się świat, tym razem będzie na tyle duży żeby być tego świadomym...ale to nie uniknione. Mąż z dnia na dzień przestał mnie kochać..przestał interesować się ciąża i mną... Płaczę dniami i nocami, wiem że to nie pomaga, a nawet może zaszkodzić dziecku, ale nie potrafię zatrzymać łez. Boje się o jutro. Boję o życie moich dzieci. Boje o przyszłość. Boje , że za chwilę mąż wystawi moje walizki za drzwi i wyrzuci nas na bruk..
Moja ciąża: Ciężka, ciężka i jeszcze raz ciężka ... była planowana i wyczekiwana, a teraz jestem w niej sama i drżę o życie i zdrowie dziecka, czekam na wyniki amniopunkcji... Ciąża jest powikłana, zagrożona i groźba przedwczesnego porodu 1:20, biorę masę leków w tym na zmniejszenie ryzyka stanu rzucawki
Chciałabym być mamą: Chcę żeby moje dzieci czuły się bezpieczne i kochane. Chcę żeby miały dom.
Moje emocje: Ból i strach
Proszę Was o modlitwę w intencji mojego nienarodzonego dziecka..o zdrowie. Kiedy już jest tak beznadziejnie jeszcze bardziej pragnę żeby tylko było zdrowe. Resztę będę musiała jakoś udźwignąć,dla moich dzieci.Wiadomość wyedytowana przez autora: 28 marca 2023, 11:45
-
Paulina1987 wrote:O mnie: Mam 35 lat. Jestem żoną (jeszcze żoną...) i matką cudownego synka (lat 7) . Mieszkam z mężem (jeszcze mężem), tęczowym synkiem z mojego poprzedniego związku ( okupionego łzami, bólem i nerwami nie tylko po śmierci pierworodnego synka, ale też przez mojego byłego męża z problemem alkoholowym... od którego udało mi się uciec - wyszłam z domu z rocznym synem na rękach i paczką pieluch szukając pomocy gdziekolwiek) oraz dwójką dzieci mojego obecnego męża (chłopiec lat 13,5 i dziewczynka lat 7,5), które wychowuję już od ponad 5 lat. Teraz udało się i z mężem (przynajmniej tak na początku myślałam) oczekujemy naszego wspólnego dziecka... Jestem już prawie na półmetku ciąży (planowany poród w sierpniu 2023) i zostałam sama.. Mój związek się rozpadł, dodatkowo w niepokoju oczekuję wyników amniopunkcji, badania prenatalne wyszły źle i jestem przerażona przyszłością... Rozglądam się za jakimś mieszkaniem, bo to w którym jestem obecnie należy do męża i będę musiała się z niego wynieść, ale nikt nie chce wynająć nic samotnej kobiecie w dodatku ciężarnej i z dzieckiem. Nie mam rodziny, ani bliskich którzy mogliby mi pomóc. Moja mama już nie żyje. Kiedy już myślałam , że znalazłam prawdziwe uczucie, prawdziwą miłość i stałam się ponownie żoną i matką trójki ”naszych-nienaszych” dzieci, kiedy zaszłam w ciążę wszystko się rozsypało.. Ciąża jest zagrożona, powikłana i najpewniej obciążona, mąż ze mną nie rozmawia, a jeśli już to tylko się kłócimy... źle traktuje mojego 7 letniego syna... Nie mam gdzie się podziać. Syn chodzi do pierwszej klasy razem z ze swoją przybraną siostrą, rodziców męża traktuje jak prawdziwych dziadków, a dzieci męża jak swoje rodzeństwo. Syn wie, że mój mąż to "wujek" a nie jego tata, ale traktuje mojego męża jak tatę a nas jak rodziców. Prawdziwy ojciec mojego syna nie utrzymuje z nim kontaktu, nie płaci alimentów, syn go nie pamięta. Nie chcę żeby synkowi zawalił się świat, tym razem będzie na tyle duży żeby być tego świadomym...ale to nie uniknione. Mąż z dnia na dzień przestał mnie kochać..przestał interesować się ciąża i mną... Płaczę dniami i nocami, wiem że to nie pomaga, a nawet może zaszkodzić dziecku, ale nie potrafię zatrzymać łez. Boje się o jutro. Boję o życie moich dzieci. Boje o przyszłość. Boje , że za chwilę mąż wystawi moje walizki za drzwi i wyrzuci nas na bruk..
Moja ciąża: Ciężka, ciężka i jeszcze raz ciężka ... była planowana i wyczekiwana, a teraz jestem w niej sama i drżę o życie i zdrowie dziecka, czekam na wyniki amniopunkcji... Ciąża jest powikłana, zagrożona i groźba przedwczesnego porodu 1:20, biorę masę leków w tym na zmniejszenie ryzyka stanu rzucawki
Chciałabym być mamą: Chcę żeby moje dzieci czuły się bezpieczne i kochane. Chcę żeby miały dom.
Moje emocje: Ból i strach
Proszę Was o modlitwę w intencji mojego nienarodzonego dziecka..o zdrowie. Kiedy już jest tak beznadziejnie jeszcze bardziej pragnę żeby tylko było zdrowe. Resztę będę musiała jakoś udźwignąć,dla moich dzieci.
Paulina, jak się masz. Można Ci jakoś pomóc? Ufam, że z dzieckiem będzie wszystko dobrze. Jesteś bardzo dzielna...Józio 10.2020 6tc 💔
Franio ur. 05 09.2021 ❤️
Tymuś 11.2022 10 tc 💔
Anielka ur. 05.10.2023 ❤️ -
Olalasz wrote:W moim odczuciu amniopunkcję wykonuje się wtedy, kiedy ryzyko choroby jest wyższe od ryzyka poronienia. W moim przypadku tak nie jest. Opisu z Panoramy nie mogę traktować jako miarodajne źródło informacji, co potwierdziło dwóch genetyków. Dlatego ja nie będę ryzykować poronienia dla swojego spokoju. Oczywiście, że mimo wszystko jestem w nerwach, ale w poniedziałek mam USG połówkowe , po którym mam nadzieję się uspokoić.
Czy jest jakiś dalszy ciąg tej historii? Jakie były wyniki sanco? -
nick nieaktualnyCześć dziewczyny mam 37 lat i jestem w 14 tc. Badanie I trymestru jeśli chodzi o budowę maluszka wyszło ok, przyzierność 1,4 mm. Niestety po badaniach krwi: beta 5,888 MOM, Pappa 0,413 MoM, ryzyko skorygowane dla ZD wynosi 1:13 (podstawowe 1:150). Nim otrzymałam powyższe wyniki otrzymałam wynik NIFTY pro, w którym nie stwierdzono jakiegokolwiek ryzyka trisomii, czy choroby, ogólnie zdrowe dziecko. Doktor wykonująca badanie prenatalne, powiedziała, że skoro nifty ok, to odstępujemy od dalszej diagnostyki i nie muszę zgłaszać się do poradni genetycznej. Ginekolog prowadzący powiedział, że nifty nie daje gwarancji zdrowia i konieczna jest amniopunkcja. Proszę doradźcie, czy macie jakieś doświadczenie w takiej sytuacji?
-
Witam ja w 13 tyg po prenatanych miałam wynik 1:23 lekarz stwierdził ze usg wyszło Oki to chce to zrobię amino nie to nie po badaniu połówkowym wyszło że dziecko może mieć niedroznisc dsunastnicyni żeby zrobić amino w 25 tyg zrobiłam i czekam na wynik który wiele mnie kosztuje
-
Dziewczyny, witam Was i proszę o poradę...
Mam 39 lat i jestem 11tc+3. Ciąża po ivf ze względu na czynnik męski, zarodek zdrowy po pgta. To moja pierwsza ciąża.
Bardzo boję się prenatalnych. Czytałam dużo. O pappa, o nfty. Co wg Was lepiej zrobić? Pappa to statystyka, o nifty też znalazłam mieszane opinie, w tym dość krytyczne artykułu naukowe. A może skupić się tylko na USG prenatalnym?👱39 🧔38
Starania ok.2 lat
👱 Amh 3,95,
🧔 Tetrazoospermia
1. IFV
04.2023
19 komórek pobranych/13 zapłodnionych
5 ❄️ 2x5.1.1, 5.1.2,5.2.1, 5.2.2
Pgt-a: 2 ❄️ czekają
Transfer 5.1.1 ❤️🍀21.07.2023 🙏
6dpt Beta 41,1 mIu/ml 🙏
10 dpt Beta 242,2 mIu/ml 🙏
17 dpt beta 5233 mIu/ml 🙏 i w USG mamy pęcherzyk 🙏
19 dpt w USG mamy pęcherzyk żółtkowy 🙏
21 dpt w USG mamy zarodek 2 mm i ❤️
12t1d 6,2 cm. chłopaka, USG prenatalne wszystko w normie, nifty: niskie ryzyka 🥳
21t1d 464 g. Synka
II USG prenatalne wszystko w normie 🥳
26t2d 914 g. Synka
III USG prenatalne wszystko w normie 🥳
29t4d 1561 g. Synka
32t2d 2039 g. Synka
35t2d 2631 g. Synka
38t2d 3514 g. Synka
3.04.2024 (39+3) Miłosz 😍🥳😍 🥳3740 g. 10/10 pkt.
