Lęk przed spotkaniem z dziećmi żłobkowo-przedszkolnymi

Cześć

Jestem w 9 tygodniu wystaranej latami ciąży po leczeniu im vitro. Jutro mam widzieć się na spotkaniu rodzinnym (ściśłe grono, ja, dziadkowie, małżeństwo z dwójką dzieci) i ogarnia mnie panika. Od początku ciąży staram się unikać wszelkich infekcji z tym bardziej że mają u mnie niestety bardzo gwałtowny przebieg (wysoka gorączka, nie zbijają jej wysokie dawki Ibupromu, a co dopiero będzie z sosem).
Młodsze dziecko we wrześniu poszło do żłobka i niestety od tego czasu ciągle choruje na choroby "żłobkowe". Panicznie boję się zarazić. Są przecież choroby, np bostonka, które przenoszą się drogą kropelkową więc samo mycie rąk i nie całowanie mnie nie ochroni. Kolejne spotkanie to wigilia.
Doradzcie proszę, czy moje obawy są uzasadnione?

Chyba niezbyt tu ruchliwie gdyby jednak ktoś przechodził podobne obawy to proszę o komentarz

Ja miałam bostonek w ciąży na samym początku drugiego trymestru i syn urodził się zdrowy. Teraz mam dwójkę przedszkolaków, początek ciąży i nie zamierzam ich izolować ani siebie. Obawy zawsze są ale paniczne banie się spotykać z innymi na dłuższą metę jest męczące. Jak bardzo się boisz to zatrzymaj dziecko aż zaczniesz drugi trymestr w domu a później już powinno być spokojniej z wirusami. Z życia nie uciekniesz, dbaj o siebie, bierz witaminy i myj ręce 😉

Doskonale Cie rozumiem. Sama raczej unikam teraz ludzi, wlasnie koncze pierwszy trymestr, wciaz jestem oslabiona, wciaz zle sie czuje i nie chce dodatkowo zarazic sie grypa czy innym wirusem. Mdlosci i wymioty mnie nie opuszczaja, a to dodatkowo oslabia organizm.
Spotykam sie wylacznie z najblizsza rodzina, a w sklepach nosze maske. Zreszta pojawiam sie w sklepie jak najrzadziej i najchetniej wieczorem, gdy nie ma tloku.
Na szczescie mam mozliwosc unikania komunikacji zbiorowej.
Dzieci przedszkolnych u mnie w najblizszej rodzinie aktualnie nie ma wiec jeden stres mniej, pewnie nie czulabym sie z tym najlepiej.

Tez sie dlugo staralismy i do tego moj wiek, wiec jakiekolwiek ryzyko nie wchodzi teraz w rachube. To tylko pare miesiecy chuchania na siebie, a gdyby doszlo do nieszczescia przez moja lekkomyslnosc i ryzykowanie zlapaniem potencjalnie groznej choroby dla Bobasa (tego sie nigdy nie wie i zwykla grypa moze spowodowac nieszczescie), to ja bym sobie tego nie wybaczyla.

Ja pracuję w przedszkolu i żłobku i na pierwszej wizycie 5+6 ginekolog powiedziała od razu że zwolnienie z pracy ze względu na różne wirusy itp.
Ale jak pracowałam a jeszcze nikt nie wiedział to po prostu mega często myłam ręce i dezynfekowałam 🤷🏼‍♀️